DNS چیست؛ ۶ نوع رکورد مهم آن

DNS چیست. سیستم نام دامنه (DNS) مانند دفترچه تلفن اینترنت است. انسان‌ها از طریق نام های دامنه مانند test.com یا google.com به اطلاعات آنلاین دسترسی دارند. مرورگرهای وب از طریق آدرس های پروتکل اینترنت (IP) تعامل دارند. اما در اصل برای آنکه بدانید DNS چیست میتوان گفت DNS نام دامنه را به آدرس‌های IP ترجمه می‌کند تا مرورگرها بتوانند منابع اینترنتی را بارگیری کنند. در این مقاله به شما خواهیم گفت DNS یا دی ‌ان ‌اس چیست و در ادامه با انواع رکوردهای آن آشنا خواهیم شد.

 DNS یا دی ان اس چیست؟

در فرایند خرید دامنه، سیستم نام دامنه (DNS) یک پایگاه داده نامگذاری است که در آن نام دامنه های اینترنتی قرار گرفته و به آدرس های پروتکل اینترنت (IP) ترجمه می‌شود. سیستم نام دامنه، نامی‌را که افراد برای مکان یابی یک وب سایت استفاده می‌کنند به آدرس IP که رایانه برای تعیین مکان آن وب سایت استفاده می‌کند، نگاشت می‌کند.

برای مثال، اگر شخصی example.com را در یک مرورگر وب تایپ کند، یک سرور در پشت صحنه آن نام را به آدرس IP مربوطه نگاشت می‌کند. یک آدرس IP از نظر ساختار شبیه به 203.0.113.72 است.

سرورهای DNS آدرس‌ها و نام‌های دامنه را به آدرس‌های IP تبدیل می‌کنند که رایانه‌ها بتوانند آن‌ها را بفهمند و از آن‌ها استفاده کنند. آنها آنچه را که کاربر در مرورگر تایپ می‌کند به چیزی که دستگاه می‌تواند برای یافتن یک صفحه وب استفاده کند ترجمه می‌کنند. این فرآیند ترجمه و جستجو، DNS نامیده می‌شود.

انواع رکوردهای DNS

رکوردهای DNS اطلاعاتی هستند که یک پرس و جو به دنبال آن است. بسته به درخواست مشتری یا برنامه، اطلاعات متفاوتی مورد نیاز است. به طور مثال در برخی از درخواستها رکوردها مانند رکورد A مورد نیاز است.

انواع بسیاری از رکوردهای DNS وجود دارد که هر کدام هدف خاص خود را در بیان نحوه برخورد با یک پرس و جو دارند. رکوردهای رایج DNS به شرح زیر است:

۱. رکورد A

رکورد A مخفف آدرس است و آدرس IP یک دامنه را نگه می‌دارد. A رکورد فقط برای آدرس های IPv4 اعمال می‌شود. آدرس‌های IPv6 دارای رکوردهای AAAA هستند که از فرمت طولانی‌تر آدرس‌های IPv6 استفاده می‌کنند. اکثر وب سایت‌ها فقط یک رکورد A دارند، اما برخی از سایت های بزرگتر چندین رکورد دارند که با ارائه رکوردهای مختلف A به کاربران مختلف در ترافیک سنگین، به تعادل بار کمک می‌کند.

۲. رکورد AAAA

رکورد AAAA یک نام دامنه را با آدرس IPv6 مطابقت می‌دهد. رکوردهای DNS AAAA دقیقاً مانند رکوردهای DNS A هستند، با این تفاوت که آدرس IPv6 دامنه را به جای آدرس IPv4 آن ذخیره می‌کنند.

۳. رکورد CNAME

رکورد CNAME یا رکوردهای نام Canonical به جای رکورد A در صورت وجود نام مستعار استفاده می‌شود. از آنها برای بررسی مجدد پرس و جو از یک آدرس IP با دو دامنه متفاوت استفاده می‌شود.

۴. رکورد NS

این رکوردهای سرور نام نشان می‌دهد که کدام سرور معتبر مسئول داشتن تمام اطلاعات در مورد یک دامنه خاص است. اغلب دامنه‌ها دارای سرورهای نام اصلی و پشتیبان برای افزایش قابلیت اطمینان هستند و چندین رکورد NS برای هدایت پرس و جوها به آنها استفاده می‌شود.

۵. رکورد SOA

رکورد DNS SOA مخفف start of authority اطلاعات مهمی‌را در مورد یک دامنه یا منطقه مانند آدرس ایمیل مدیر، آخرین زمان به‌روزرسانی دامنه و مدت زمانی که سرور باید بین بازخوانی‌ها منتظر بماند، ذخیره می‌کند.

۶. رکورد MX

یک رکورد «مبادله ایمیل» DNS (MX) ایمیل را به یک سرور ایمیل هدایت می‌کند. رکورد MX نشان می‌دهد که چگونه پیام های ایمیل باید مطابق با پروتکل انتقال نامه ساده (SMTP، پروتکل استاندارد برای همه ایمیل ها) مسیریابی شوند. مانند رکوردهای CNAME، یک رکورد MX همیشه باید به دامنه دیگری اشاره کند.

چگونه مرورگر وب سایت درست را پیدا می‌کند؟

فرآیند رزولوشن DNS شامل تبدیل یک نام میزبان (مانند www.example.com) به یک آدرس IP مناسب برای رایانه (مانند 192.168.1.1) است. یک آدرس IP به هر دستگاه در اینترنت داده می‌شود، و این آدرس برای یافتن دستگاه اینترنتی مناسب ضروری ( مانند آدرس خیابان برای یافتن یک خانه خاص)  است. هنگامی‌که کاربر می‌خواهد یک صفحه وب را بارگیری کند، باید بین آنچه کاربر در مرورگر وب خود تایپ می‌کند (example.com) و آدرس ماشین پسند لازم برای مکان یابی صفحه وب، ترجمه انجام شود.

در فرآیند پشت رزولوشن DNS، فرآیند اصلی یک رزولوشن DNS مراحل زیر را دنبال می‌کند:

• کاربر یک آدرس وب یا نام دامنه را در مرورگر وارد می‌کند.
• مرورگر پیامی‌به نام پرس و جو DNS بازگشتی به شبکه می‌فرستد تا بفهمد دامنه مربوط به کدام IP یا آدرس شبکه است.
• کوئری به یک سرور DNS بازگشتی می‌رود که به آن Recursive Resolver نیز گفته می‌شود و معمولاً توسط ارائه دهنده خدمات اینترنتی (ISP) مدیریت می‌شود. اگر سرور بازگشتی آدرس را داشته باشد، آدرس را به کاربر برمی‌گرداند و صفحه وب بارگیری می‌شود.
• اگر سرور DNS بازگشتی پاسخی نداشته باشد، یک سری از سرورهای دیگر را به ترتیب زیر پرس و جو می‌کند: سرورهای نام ریشه DNS، سرورهای نام دامنه سطح بالا (TLD) و سرورهای نام معتبر. این سه نوع سرور با هم کار می‌کنند و به تغییر مسیر ادامه می‌دهند تا زمانی که یک رکورد DNS را که حاوی آدرس IP درخواست شده است بازیابی کنند. این اطلاعات را به سرور DNS بازگشتی ارسال می‌کند و صفحه وب مورد نظر کاربر بارگیری می‌شود. سرورهای نام ریشه DNS و سرورهای TLD در درجه اول پرس و جوها را هدایت می‌کنند و به ندرت خود نتیجه را ارائه می‌دهند.
• سرور بازگشتی رکورد A را برای نام دامنه ذخیره می‌کند یا در حافظه پنهان نگه می‌دارد که حاوی آدرس IP است. دفعه بعد که درخواستی برای آن نام دامنه دریافت کرد، می‌تواند به جای پرس و جو از سرورهای دیگر، مستقیماً به کاربر پاسخ دهد.
• اگر پرس و جو به سرور معتبر برسد و نتواند اطلاعات را پیدا کند، یک پیغام خطا برمی‌گرداند.

کلام آخر

به طور خلاصه، DNS بخش بزرگی از سیستمی است که ما را قادر می سازد تا به طور مستقیم در وب حرکت کنیم. اگر می‌خواهید یک وب‌سایت راه‌اندازی کنید، درک نحوه عملکرد آن بسیار مهم است، زیرا باید اغلب با آن برخورد کنید. به عنوان مثال، ثبت دامنه ها، نشان دادن آنها به سمت یک سایت، و انتقال آنها همه شامل استفاده از DNS است و آنها کارهای ساده ای هستند که باید بتوانید انجام دهید.

در صورت نیاز به مشاوره و راهنمایی بیشتر میتوانید با متخصصین وب رمز تماس حاصل نمایید.