مریخ در سال 2050: 5 نمونه از فناوری آینده در اولین شهر مریخ

ایلان ماسک در مصاحبه اخیر خود اذهان داشت که تا سال 2050 یک میلیون نفر در مریخ ساکن می شوند. او سعی دارد تا زمینه زندگی انسان ها را در مریخ فراهم کند. او می گوید که تا 30 سال آینده انسان ها به راحتی می توانند با استفاده از فضاپیماهای فوق پیشرفته به مریخ سفر کنند. این سفر از سفر با هواپیما از آسیا به اروپا نیز آسان تر خواهد بود. شاید شما بگویید این رویایی بیش نیست در حالی که در اشتباه هستید.البته مشکلاتی وجود دارد اما آن ها غیر قابل حل نیستند. ایلان ماسک و تیمش در حال رفع آنها هستند. بعد از موفقیت وجود شهرهایی شلوغ و پرتردد در مریخ دور از انتظار نیست. در ادامه به معرفی 5 نمونه فناوری آینده در اولین شهر مریخ خواهیم پرداخت.

1. صدها ربات می توانند به مردم مریخ کمک کنند

در سال 2050، ممکن است صدها یا شاید حتی هزاران نفر در اولین شهر مریخ باشند. و هزاران نفر دیگر را می توان هر دو سال به مریخ منتقل کرد.

شروع شهر مریخی می تواند با تیمی از دانشمندان، محققان و مهندسان روباتیک شروع به کار خواهد کرد اما امکان دارد که تا سال 2050 افرادی برای تولید و ساخت، تهیه غذا و تعمیر و نگهداری به آن ها ملحق شوند.

در این مرحله که افراد تماما به ساخت شهر مشغول هستند زمان زیادی برای فعالیت های تفریحی نخواهند داشت. ساکنان شهر مریخی برای ساخت آن باید 10 الی 16 ساعت در روز کار کنند.

صدها ربات در مریخ مستقر خواهند شد تا به تلاش های ساخت و ساز کمک کنند. پیشرفته ترین ربات ها با سطوح مختلف هوش عمومی در کارهای خانه، تهیه غذا و موارد دیگر کمک می کنند.

و چاپگرهای زیستی سه بعدی می‌توانند برای چاپ پوست و اندام‌ها برای کمک به کاهش مرگ‌های زودرس در دسترس باشند.

2. صدها تسهیلات پرینت سه بعدی می توان ساخت

شهر مریخ از امکانات متعددی تشکیل شده است که مکمل یکدیگر هستند مانند محله های زندگی، رستوران ها، مناطق ذخیره سازی، مراکز ارتباطی، سالن های ورزشی و مراکز تحقیقاتی.

بسیاری از این تسهیلات می توانند توسط سرمایه گذاران روی زمین که می توانند مالکیت جزئی آنها را داشته باشند، تأمین مالی شوند.

به دلیل تشعشعات زیاد در مریخ، انسان ها معمولاً در گنبدهای محصور بالای سطح و تونل های زیر زمین زندگی می کنند.

فشار هوای کافی به طور مداوم در این زیستگاه ها حفظ می شود تا فشار هوای پایین بیرون را جبران کند. در خارج از تأسیسات، درختان مصنوعی و توربین های تخصصی می توانند دی اکسید کربن را به اکسیژن برای انسان های داخل تبدیل کنند.

برای ایجاد مصالح ساختمانی، خاک مریخ را از زمین بیرون می آورند و با آب-یخ مخلوط می کنند تا ماده ای شبیه بتن ایجاد شود. سپس روبات‌های مستقل از این ماده برای چاپ سه بعدی ساختارها به صورت لایه به لایه استفاده می‌کنند.

از آنجایی که گرانش سطحی مریخ تنها 38 درصد به اندازه گرانش زمین است، ورزشگاه‌ها به غیرنظامیان بسیار توصیه می‌شود تا بتوانند تراکم عضلانی، تراکم استخوان و سلامت قلب و عروق را حفظ کنند.

مواد جاذب تشعشع مبتنی بر فناوری نانو را می توان در لباس های فضایی و نمای بیرونی وسایل نقلیه برای کاهش اثرات تشعشع بر انسان استفاده کرد. همین مواد می توانند ذرات گرد و غبار را مسدود کنند تا درازمدت در برابر محیط بیرون محافظت کنند.

3. بیشتر غذاها در مریخ مهندسی ژنتیک خواهند شد

درصد بالایی از غذا را محصولات کشت شده در تونل ها، گوشت های آزمایشگاهی و حشرات تشکیل می دهند. وقتی صحبت از سبزیجات به میان می آید، یک رژیم غذایی معمولی مریخی شامل گندم، ذرت، سویا، بادام زمینی و سیب زمینی شیرین دستکاری شده ژنتیکی است که در سیاره سرخ کشت می شود. سایر اقلام غذایی رایج عبارتند از مرغ آزمایشگاهی، همبرگر گوشتی، پیتزا، تخم‌مرغ وگان و شیر وگان. آرد کریکت را می توان در بسیاری از دستور العمل های مختلف گنجانده و پنهان کرد زیرا پروتئین بالایی دارد و نسبت های سالم امگا-چربی آن. همه این اقلام غذایی دارای تراکم کالری بالا هستند تا اطمینان حاصل شود که یک کلنی بزرگ مریخ تغذیه می شود.

درصد کمی از مواد غذایی که مردم با آن بیشتر آشنا هستند نیز در محموله های محموله از زمین تامین می شود. با این حال، با افزایش خودکفایی مستعمره مریخ، این محموله های غذا در طول زمان کمتر می شود.

برخی پیش بینی ها نشان می دهد که مریخ باید بین سال های 2120 تا 2150 کاملاً خودکفا شود.

4. منابع انرژی تجدید پذیر نقش مهمی در بقای انسان خواهند داشت

بیشتر انرژی در مریخ توسط پنل های خورشیدی تأمین میشود. این پتل های خورشیدی همچنین می توانند با راکتورهای شکاف هسته ای ترکیب شوند.

اما به دلیل طوفان های گرد و خاک بزرگ در مریخ که ممکن است هفته ها طول بکشد و از رسیدن نور خورشید به پنل ها جلوگیری کند. برای همین نیاز به یک نیروگاه همجوشی هسته ای داریم تا اکثر نیاز های ما را در مریخ تأمین کند.

ربات های خودران همچنین می توانند هیدروژن را از آب استخراج کنند تا سوخت مبتنی بر هیدروژن برای وسایل نقلیه تولید کنند. این وسایل نقلیه دانشمندان را قادر می سازد تا صدها مایل در سطح مریخ پرسه بزنند.

5. نقشه های زمینی در دست اجرا خواهد بود

مریخ جنبه های متعددی دارد که آن را برای زندگی غیر قابل سکونت می کند. برای مثال:

دمای مریخ معادل دمای قطب جنوب روی زمین است.

تابش مریخ 40 تا 50 برابر زمین است

و فشار هوای کم در مریخ معادل بیش از 21 مایلی بالای سطح زمین است که برای انسان کشنده است.

به همین دلایل، اگر انسان ها در درازمدت قصد دارند در مریخ ساکن شوند، شکل گیری زمین راه حل ضروری است.

پس از غلبه بر موانع اصلی رسیدن به خودکفایی، تلاش‌های زمین‌سازی می‌توانند از اوایل سال 2100 آغاز شوند.

تلاش های برنامه ریزی شده برای شکل دهی زمین عبارتند از:

ایجاد هوای قابل تنفس با استفاده از نانوربات ها برای تبدیل دی اکسید کربن به اکسیژن،

افزودن آب بیشتر به اکوسیستم مریخ از طریق ذوب یخ های مریخ با نور خورشید که از صفحات خورشیدی در ماهواره های در حال گردش است.

و با قرار دادن حلقه های غول پیکر ابررسانا در اطراف استوای مریخ، میدان مغناطیسی مصنوعی ایجاد کرد

کل این فرآیند می تواند تا 500 سال طول بکشد.